WYKŁADY MAGDY

Portret francuskiej artystki i performerki ORLAN 1990 , fot. Fabrice Lévêque

W listopadzie zapraszamy na kolejną odsłonę „Niedzielnych wykładów Magdy”

4 wykłady online w 4 niedziele listopada o godzinie 19.00

„Niedzielne wykłady Magdy” to kameralny cykl spotkań z nadzwyczajnymi artystkami. Zestawienie to całkowicie osobisty wybór Magdy Kąkolewskiej. – Nie ma w nim jednego kryterium, poza jednym najważniejszym. Wszystkie kochały sztukę, która była ich wytchnieniem, lekarstwem, ukojeniem, sposobem przeżywania świata – tłumaczy autorka i prowadząca wykłady.

Dlaczego sztuka jest ważna? Czego możemy się z niej nauczyć? Sztuka to papierek lakmusowy naszych czasów , właściwie każdego czasu w którym żył artysta, to daje spojrzenie z innej perspektywy na otaczającą nas rzeczywistość, niekoniecznie w sposób ilustracyjny ale taki, który pozwala na ocenę sytuacji, w której jesteśmy. Pozwala nam na podwyższanie standardu naszego przeżywania i myślenia. „Niedzielne wykłady Magdy” to przeglądanie się w lustrze naszych mocy i słabości. To także emocjonujące historie wielkich artystek- ich zmagania, porażki i zwycięstwa a  dla nas to wielka lekcja życia.

„Niedzielne wykłady Magdy” to podróż  do naszej wyobraźni – choć doceniamy płynące z niej korzyści, to nie wykorzystujemy  w pełni jej mocy. To także podróż do świata emocji, a korzystanie z naszych emocji to pokazywanie pasji, odwagi, lojalności, nadziei.

Gościli na wykładach: Georgia O’Keeffe, Alicja Halicka, Maja Berezowska, Teresa Pągowska, Maria Jarema, Miriam Shapiro,  Alina Szapocznikow, Artemisia Gentileschi, Louise Bourgeois, Paula Rego, Hel Enri, Niki de Saint Phalle , Leonor Fini,  Lee Miller, Yayoi Kusama

W LISTOPADZIE ZAPRASZAMY NA CZTERY SPOTKANIA

8 listopada: Marie Laurencin (1882-1956)

Guillaume Apollinaire mówił o niej: „Ona jest wesoła, dobra, dowcipna, ma taki talent. Jest małym słoneczkiem. To ja w kobiecej postaci!”. Oceniające spojrzenia malarzy: dziewczęta i młode kobiety są wybierane w każdy poniedziałek na Place Pigalle w paryskiej dzielnicy Montmartre. Mężczyzna maluje, kobieta jest motywem – taki podział ról utrzyma się w sztuce aż do XX wieku. Jednak w artystycznym świecie Paryża około roku 1900 są także malarki, które  biorą w ręce pędzel i uczęszczają na otwarte zajęcia malarskie. Marie Laurencin wkroczyła na terytorium mężczyzn rozwijając  własną estetykę. Tworzyła eskapistyczne obrazy w pastelowych odcieniach, które były jednocześnie dekoracyjne i radykalne w pokazywaniu kobiecych tajemnic. Pokazywała to, co niejednoznaczne i ulotne, tworząc dzieło, które oferuje pewną i samowystarczalną wizję kobiecej emocjonalności i kreatywności.

15 listopada: Gertrude Abercrombie (1909-1977)

Alfabet wizualny, którego używa Abercrombie, składa się z wyłaniających się chmur, bezlistnych drzew, wędrujących samotnych kobiet, ogromnych sów i, co najważniejsze, grup wolnostojących drzwi. Pomalowane na czerwono, turkusowo, szaro i biało, pojawiają się ponownie na kolejnych obrazach. Służą jako bariera i obrona przed światem zewnętrznym i ujawniają kluczowy aspekt jej osobowości: to, że pomimo pozoru życia towarzyskiego, który pokazywała  światu zewnętrznemu, to, co było w niej, było niedostępne dla innych. Mieszkająca w Chicago, nazywana „królową artystycznej bohemy” Abercrombie była zaangażowana w chicagowską scenę jazzową i przyjaźniła się z takimi muzykami, jak Dizzy Gillespie, Charlie Parker i Sarah Vaughan, których muzyka inspirowała jej własną twórczość.

22 listopada: Teresa Żarnower (Żarnowerówna) (1897-1949)

Gdy otwierano nowojorskie Jewish Museum w 1947 r zaproszono do współpracy 12 współczesnych artystów, żeby ożywić historyczną z natury wystawę. Byli wśród nich Marc Chagall i Teresa Żarnower. I to ona miała po wojnie wystawę u Peggy Guggenheim w jej nowojorskiej galerii Art of This Century, gdzie artyści europejscy spotykali się z amerykańskimi. W 1946 roku Żarnowerówna miała tu indywidualną wystawę 16 gwaszy.  Teresa Żarnowerówna, uznawana za jedną z kluczowych postaci polskiej awangardy, członkini grupy Blok, wyemigrowała do Paryża w 1937 roku. Po wybuchu wojny uciekła przez Lizbonę do Ameryki, by po ponad rocznym pobycie w Montrealu ostatecznie osiąść w Nowym Jorku, gdzie zmarła „w niewyjaśnionych okolicznościach” w 1949 roku.

29 listopada: Zofia Stryjeńska (1891-1976)

Nazywana „Księżniczką Sztuki Polskiej“, „Czarodziejką, której sztuka miała w sobie magiczne właściwości i legendarną wyobraźnię Archetypu Wielkiej Matki“. Swoją pozycję musiała jednak okupić ciężką pracą i wielkimi poświęceniami. Była żywiołową, choć z natury nieśmiałą, o mieszczańskim wychowaniu, ale też pełną fantazji do pokonywania przeszkód kobietą. Zofia Stryjeńska była najbardziej cenioną artystką międzywojnia. Malowała w charakterystycznym stylu, który wpisywał się w panujące wówczas w Europie art déco. Jej twórczość to kalejdoskop kolorów, wszechobecny ruch i dynamika połączona z ludowością i słowiańską tożsamością. Łącząc te wszystkie motywy oddała to, co w polskiej tradycji najpiękniejsze.

Aby wziąć udział w spotkaniu należy wykupić bilety w cenie 27 zł za jedno spotkanie. Cena zawiera VAT, płatność przelewem. Koszt pakietu zawierającego  4 wykłady wynosi 81 zł , co oznacza, że jeden wykład jest bezpłatny.

Fundacja Art Transfer ul. Kostrzewskiego 1, 00-768 Warszawa

VOLKSWAGEN BANK numer rachunku : 51 2130 0004 2001 0611 2361 0001

Rejestracja na wykład odbywa się na www.arttransfer.pl/zgloszenia a w odpowiedzi prześlemy link do spotkania online na 60 minut przed startem wydarzenia. Wykład odbywać się będzie na platformie Zoom. Prosimy o wcześniejsze zainstalowanie stosownego programu https://zoom.us/ 

Prowadząca: Magdalena Kąkolewska