FAŁSZERSTWO DOSKONAŁE?

Jak Han van Meegeren fałszował Johannesa Vermeera i czy jest możliwe fałszerstwo doskonałe?

13 czerwca ( wtorek) godz. 20.00

opowiada dr GRAŻYNA BASTEK

 „Uczta w Emaus” okrzyknięta arcydziełem Johannesa Vermeera, wisiała w Museum Boijmans Van Beuningen w Rotterdamie jako klejnot kolekcji.  Co więcej do dyrektora muzeum zgłosili się dyrektor i kuratorzy Rijksmuseum, którzy zaproponowali mu wymianę nowego Vermeera na „Dziewczynę czytającą” list z Amsterdamu. W istocie „Uczta w Emaus” nie miała nic wspólnego z mistrzem z Delft, było to namalowane w 1937 roku dzieło Hana van Meegerena, bodaj najgłośniejszego fałszerza w XX wieku. Jak to się stało, że niezgrabne, a nawet nieco dziwaczne „Vermeery” Meegerena tak skutecznie nabierały publiczność i wybitnych znawców?

Niewykluczone, że w muzeach i prywatnych galeriach na świecie nadal znajdują się nierozpoznane malowidła van Meegerena. Nie wiadomo bowiem ile sprzedał podrobionych obrazów.

Dzisiaj w odkrywaniu fałszerstw pomagają nowoczesne metody badawcze, są do tego stopnia wnikliwe, że niemal niemożliwe jest dzisiaj stworzenie dzieła, które byłoby nie do odróżnienia od obrazów dawnych. Jakie umiejętności i jaką wiedzę musiałby posiadać współczesny fałszerz, aby pokonać znawców wyposażonych w znakomitą aparaturę?