VERMEER.ODLICZANIE
„Vermeer stworzył sobie [...]
Poniedziałki godz. 20.00 Prowadzący: Paweł Bień
Kapiści to grupa młodych artystów, którzy pod skrzydłami Józefa Pankiewicza wyruszyli nad Sekwanę, szukając inspiracji w pracach postimpresjonistów; i choć każdy z członków Komitetu Paryskiego wypracował indywidualny styl, dla wszystkich problem koloru pozostał pierwszoplanową malarską kwestią. Z czasem tradycja koloryzmu stała się jednym ze znaków rozpoznawczych polskiej sztuki.
Józef Pankiewicz (1866-1940), „Filiżanka herbaty (Wizyta)”,
olej na płótnie, 1922, Muzeum Narodowe w Warszawie
03.01 Józef Pankiewicz. Do Paryża i z powrotem
10.01 Kapiści. O fenomenie Komitetu Paryskiego
17.01 Eugeniusz Eibisch. Testament kolorysty
24.01 Tadeusz Dominik. Od ogrodu do abstrakcji
3.01 Józef Pankiewicz. Do Paryża i z powrotem
W 1889 roku ambitny uczeń warszawskiej Klasy Rysunkowej wyruszył do Paryża, by zapoznać się z artystycznymi nowinkami. Wielkie wrażenie, jakie wywarło na Polaku malarstwo francuskie prędko zaowocowało indywidualnymi poszukiwania twórczymi. W pracach Pankiewicza rezonują echa sztuki realistów i impresjonistów, postimpresjonistów i kubistów, a nawet fowistów i neoklasycystów, nic zatem dziwnego, że zgromadził wokół siebie grupę zaciekawionych studentów – proteuszy polskiego koloryzmu.
Józef Pankiewicz Czerwone goździki (Martwa natura z niebieskim wazonem), ok. 1910, Muzeum Narodowe w Warszawie
10.01 Kapiści. O fenomenie Komitetu Paryskiego
Doświadczony profesor Pankiewicz wykorzystał swój autorytet, by zaciekawić młodych malarzy i malarki sztuką francuskiego postimpresjonizmu. Pod jego patronatem, w Krakowie zawiązał się w 1923 roku Komitet Paryski, w którego skład weszli adepci sztuki o rozmaitych temperamentach twórczych, połączeni marzeniem o wyjeździe do stolicy Francji. Dzięki uporowi, pomysłowości i talentom spełnili swoje marzenie. W ten sposób powstała jedna z istotniejszych frakcji na artystycznej mapie II Rzeczpospolitej.
17.01 Eugeniusz Eibisch. Testament kolorysty
Eibisch dobrze znał Paryż i wiele się tam nauczył. Nigdy nie był członkiem pankiewiczowskiego Komitetu Paryskiego, ale po powrocie do Krakowa w latach 30. tworzył martwe natury i portrety wyraźnie pokrewne poszukiwaniom kapistów, zaś po wojnie, jako ceniony nauczyciel wpłynął na kilka pokoleń malarzy. Jakie wartości zapisał w testamencie jeden z czołowych kolorystów?
24.01 Tadeusz Dominik. Od ogrodu do abstrakcji
Tadeusz Dominik uznawany jest dziś za jednego z klasyków polskiej sztuki powojennej. Jako wychowanek Jana Cybisa, zdeklarowanego kapisty, prędko przyswoił sobie wartości wyznawane przez kolorystów i na ich podstawie ukształtował swój indywidualny język artystyczny, pełen bezpretensjonalnej radości barwy. Tadeusz Dominik, Ogród, 1993
Pojedyncze bilety na spotkania lub karnet na cały można kupić w zakładce ZGŁOSZENIA. Pojedynczy bilet kosztuje 27 zł., koszt karnetu na 4 wykłady wynosi 81 zł. Wykład odbywać się będzie na platformie Zoom. Link do wykładu znajduje się na bilecie.
Prowadzący: Paweł Bień Historyk sztuki, kulturoznawca, poeta. Ukończył Międzyobszarowe Indywidualne Studia Humanistyczne i Społeczne na uniwersytetach Wrocławskim i Warszawskim. Stale współpracuje z Muzeum Narodowym w Warszawie oraz Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina. Gościnnie wykładał m. in. w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, biurach wystaw artystycznych oraz kilkunastu Uniwersytetach Trzeciego Wieku. Autor książki poetyckiej „Światłoczułość” (Łódź, 2021).